กำลังควายถึกชนิดนี้เป็นไม้พุ่ม สูง ๒.๕-๓ ม. ลำต้นสีเทา
ใบเดี่ยว ค่อนข้างแข็ง เรียงเวียน รูปใบหอกแคบ กว้าง ๒.๕-๓.๕ ซม. ยาวประมาณ ๒๕ ซม. ปลายแหลม โคนสอบเส้นแขนงใบมีจำนวนมาก ขนานตามยาวใบ
ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ตั้งตรง ออกตามปลายยอด ยาวประมาณ ๓๐ ซม. มีดอกหนาแน่นเป็นกลุ่ม กลุ่มละ ๓ ดอก สีชมพู ยาว ๑.๕-๒ ซม. ไม่มีก้านดอกหรือก้านดอกสั้นกลีบรวม ๖ กลีบ โคนติดกัน พองออก ปลายแยกลึกเกือบครึ่งดอกเป็น ๖ แฉก สีอ่อนกว่าตอนโคน เกสรเพศผู้ ๖ อัน ติดอยู่ที่โคนหลอดดอก อับเรณูติดกับก้านชูอับเรณูตรงกลางทางด้านหลัง แกว่งได้ รังไข่อยู่เหนือวงกลีบมี ๓ ช่อง แต่ละช่องมีออวุล ๑ เม็ด ก้านยอดเกสรเพศเมียคล้ายเส้นด้าย ยอดเกสรเพศเมียเป็นตุ่มกลม
ผลกลม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ ๕ มม. เมล็ดกลม
กำลังควายถึกชนิดนี้มีเขตการกระจายพันธุ์ในประเทศไทยทางภาคใต้ ขึ้นตามเขาสูงในป่า ในต่างประเทศพบที่คาบสมุทรมลายู.